Koncert w ramach Abonamentu S

Wystąpią:

• Toruńska Orkiestra Symfoniczna
• Joanna Natalia Ślusarczyk - dyrygent

W programie:

• F. Liszt - Poemat symfoniczny Preludia (15')
• J. Sibelius - Poemat symfoniczny Finlandia op. 26 (9')
• C. Saint-Saëns - Danse macabre op. 40 (8')

  przerwa (15')

• A. Dvořák - VIII Symfonia G-dur op. 88 (36')

Drugi koncert cyklu „Jesienna Maestria #2” otworzą utwory, dla których inspiracje stanowiły dzieła literackie. Jako pierwsze zabrzmią dwa poematy symfoniczne: Preludia (Les Préludes) Ferenca Liszta oraz Finlandia op. 26 Jeana Sibeliusa. 

Preludia Liszta to trzeci z dwunastu poematów symfonicznych węgierskiego kompozytora. Powstał w latach 1853–1854, choć jego koncepcja zrodziła się wcześniej, gdyż utwór pierwotnie miał stanowić uwerturę do cyklu Cztery Żywioły. Jego tytuł – dołączony po skomponowaniu dzieła – zainspirował fragment tytuł wiersza francuskiego pisarza Alphonse’a de Lamartine’a, wchodzącego w skład zbioru poezji Nouvelles méditations poétiques („Nowe medytacje poetyckie”), które poeta porównywał do „westchnień duszy”. 

Liszt opatrzył partyturę słowami oddającymi jego charakter: „Czyż życie nie jest szeregiem preludiów do owej nieznanej pieśni, której pierwszą wzniosłą nutę intonuje Śmierć? Miłość jest świetlaną jutrzenką każdego serca. Lecz komuż dane było uniknąć zniszczenia pierwszych rozkoszy szczęścia przez huczącą burzę, która zimnym oddechem rozpędza jego piękne iluzje i śmiertelnym gromem niszczy jego ołtarz nadziei, a któraż najgłębiej zraniona dusza nie chciałaby po takich wstrząsach pieścić swych wspomnień w miłym zaciszu wiejskiego życia? Ale mąż nie zniesie długo przyjemnego spokoju wśród kojących nastrojów przyrody i gdy zabrzmi bojowy sygnał surm, pospieszy na niebezpieczny posterunek, by w zgiełku zyskać pełną świadomość siebie samego i swojej siły”.

Kolejnym utworem, który usłyszymy tego wieczoru będzie przepełnioną narodową dumą kompozycja Jeana Sibeliusa. Finlandia op. 26 to poemat symfoniczny powstał w 1899 roku. 

Rozpoczyna go fragment grany w tempie Andante sostenuto przez instrumenty dęte blaszane, kotły i kontrabasy, które tworzą napięty i złowieszczy nastrój. Tonacja ta stopniowo ulega zmianie poprzez dodanie instrumentów smyczkowych i dętych drewnianych, które pogłębiają tę mroczną, pełną niepokoju atmosferę, sprawiając wrażenie, że oto znaleźliśmy się w samym centrum pola bitwy. Na tym jednak nie koniec. Po tym pełnym dramatyzmu pasażu, rozbrzmiewają instrumenty dęte, które parafrazują utwór Emila Genetza (fińskiego kompozytora, twórcę narodowych melodii chóralnych) – wybrzmiewa dumne: „Herää, Suomi!” („Zbudź się, Finlandio!”). Po nim następuje wyciszona, pogodna i nastrojowa część poematu zatytułowana Hymn Finlandii - która z czasem stanie się samodzielnym utworem, będący do dziś jedną z najważniejszych fińskich pieśni narodowych. 

Trzecią kompozycją, która wybrzmi tego wieczoru, będzie Danse macabre op. 40 Camille'a Saint-Saënsa. Inspiracją dla niej był wiersz „Égalité, fraternité…” Henriego Cazalisa (francuskiego lekarza, poety i intelektualisty). Tekst łączy ze sobą legendę, która opowiada o Śmierci grającej w noc Halloween na skrzypcach dla szkieletów tańczących na swoich grobach z późnośredniowieczną tradycją Tańców śmierci. W wyobrażeniach tych, w kolorowym korowodzie ustawiano obok siebie szlachetnie urodzonych oraz biedotę, gdyż, jak wierzono, w obliczu śmierci wszyscy jesteśmy równi. 

W drugiej części wieczoru usłyszymy z kolei VIII Symfonię G-dur op. 88 A. Dvořáka. Jedno z najpopularniejszych dzieł czeskiego kompozytora. Utwór powstał podczas jego pobytu w willi Rusałka znajdującej się we wsi Vysoká u Příbramě (w kraju środkowoczeskim). Partytura powstała w podziękowaniu za przyjęcie kompozytora do Akademii Praskiej. Utwór cechuje niezwykle pogodny i liryczny nastrój – co nie było normą wśród czeskich kompozytorów tamtej doby. Słychać w nim także inspirację fascynującą Dvořáka czeską muzyką ludową. 

Kompozycja z pozoru zachowująca typowy dla sonaty format, złożony z czterech części, charakteryzuje się niezwykłą różnorodnością tematów, których rozwój w niektórych partiach przypomina improwizację. 

Joanna Natalia Ślusarczyk

polska dyrygentka, laureatka wielu nagród na Międzynarodowych Konkursach Dyrygenckich. W marcu 2022 roku zdobyła II Miejsce na największym konkursie dyrygenckim dla kobiet „La Maestra Competition” w Paryżu. Podczas konkursu otrzymała także dwie Nagrody Specjalne: „French Concert Halls and Orchestras Commitee Prize” oraz „European Concert Hall Organization – Echo Prize”.

W sierpniu 2019 roku została Laureatką Nagrody Głównej „Rotary Club Siena” przyznanej przez maestro Daniele Gattiego w ramach Festiwalu „Accademia Musicale Chigiana” we Włoszech. Jest także zwyciężczynią międzynarodowych przesłuchań dyrygenckich w Budapeszcie, podczas których dostała się do Programu Mentorskiego Petera Eötvösa na sezon 2020/2021 (kwiecień 2019, Węgry). W marcu 2022 została wybrana do kolejnych dwóch programów mentorskich: „Taki Alsop Conducting Fellowship Mentoring Program” i „La Maestra Academy 2022-2024”.

W sezonie artystycznym 2018-2019 pełniła funkcję Dyrygenta-Rezydenta Filharmonii Śląskiej im. Henryka Mikołaja Góreckiego w Katowicach. Absolwentka Dyrygentury Symfoniczno-Operowej na Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie maestro Mirosława Jacka Błaszczyka (dyplom z wyróżnieniem). Jest również absolwentką Akademii Muzycznej w Krakowie (dyplom z wyróżnieniem).

Swoje umiejętności doskonaliła na mistrzowskich kursach dyrygenckich – zarówno w Polsce jak i za granicą – w klasie mistrzowskiej maestro Daniele Gattiego we Włoszech, Colina Mettersa w Londynie, Achima Holuba – również w Londynie, Luisa M. Clementiego w Portugalii, Jonathana Bretta w Budapeszcie. W latach 2012-2014 była finalistką trzech edycji Międzynarodowych Kursów Dyrygenckich prowadzonych kolejno przez maestro Tadeusza Strugałę, Gabriela Chmurę oraz Jacka Kaspszyka. Jest założycielem i kierownikiem artystycznym Małopolskiej Orkiestry Kameralnej, a także dyrygentem Krakowskiej Młodej Orkiestry Kameralnej, z którą odbyła kilka zagranicznych tras koncertowych.

Uhonorowana została między innymi „Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego”, „Stypendium Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa”, „Stypendium Małopolskiej Fundacji Stypendialnej Sapere Auso”, a także „Nagrodą Główną Powiatu Krakowskiego” za wybitne osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury.
 

Mecenas Główny: Gmina Miasta Toruń
Mecenas Kultury - Główny Sponsor: PGE Polska Grupa Energetyczna S.A.
Mecenas Strategiczny: Strabag Sp. z o.o.
Mecenas Złoty: Weyna Invest Sp. J.
Mecenas: RTR Group Sp. z o.o.
Partner motoryzacyjny: Toyota Bednarscy
Partner technologiczny: Vobacom Sp. z o.o.
Organizator: Toruńska Orkiestra Symfoniczna